REFLEKSE TË PAQTA

Kujtimin tënd,
Çdo ditë e puth me sy
Në koncentrat imazhesh,
Pasqyrimesh

Rezonancë ndjenjash,
Me ty
Vjen e shkon
Shtigjesh të padukshme
Fshihet

Dhe gjallë shpirtit,
Mbushet me frymë
E fëshfërin.
Me erën e mendimeve

Puhizë krahnorit
Paqtohet,
Netësh hënore
Tek zbret si ëngjëll

E trëndafiltë
Gjithmonë çdo stinë
Për ty

Edhe vjeshta,
Edhe mallet

Asnjeherē
Nuk marrin ngjyrën e mollët,
Të zbehur të kohës

Si kēmisha e gjyshes,
Ruajtur pēr dekë
Në arkën e drunjtë

Magji fjalësh,
Kundrojnë mbi buzë
Kur të sjell ndërmend

E s’mund t’i tres skutave
Mallëngjimesh,
Dihatjesh pa zë

Dhe pse janë strukur larg
Ne tënden mungesë
Kam ditur të të gjej
Aty ,udhës së kujesës
Je ulur këmbëkryq

Kuvendimeve tē shpirtit
Më thërret herë herë
Mē lutesh
Të të gjej mē shpesh

Ndaj
Refkekse të paqta
I vesh ,
T’më ngrohin ditëve
Ku pasqyrime të vetes
Më thyhen shpirtit

Të të kërkoj
E të gjej ēndrrash
Në mē vjen ndonjëherë

V.Kolaveri