POET
Ellie Lagiou

ΘΡΌΙΣΜΑ

θρόισμα…
Τα βήματα  τις σκέψης
ανάλαφρα περπατούν
Γιατί άραγε..
Ποιόν  ενοχλούν  ..

Θρόισμα..
Οι επυθιμίες
κίτρινα φύλλα
αιωρούνται για λίγο .
Σιγά  σιγά πέφτουν
συνήθως  η μία πάνω στην άλλη.
Σκέψη..
σαν ρίχνεις  τα βήματά σου
κρατς  κρουτς
ακούς την ηχώ τους
Άλλες  σαν πλατανόφιλλα
λιμνάζοντα στης ποταμιάς την άκρη
Άλλες με φοβισμένα βήματα
επιπλέουν στο νερό  με ελπίδα
νομίζουν  πως  κινούνται ακόμα ,
ξεχνώντας πως ο οκεανός ..
..ο μόνος  προορισμός..

Θρόισμα.
οι επυθιμίες
με ανοιξιάτικες σκέψεις
ξαναπετούν….

Η σκέψη
και αν πέσει σαν βροχή
απ τον οκεανό θα αναδυθεί
Η δυνατή επιθυμία
θα γίνει εμπειρία…

Το Φως Έρχεται

Σιωπή…

Το φως ήρθε αργά,
δεν ρώτησε κανέναν.
Μπήκε μέσα στον κόσμο,
σαν παιδί που βρήκε το δρόμο του.

Σιωπή…

Η αγάπη δεν έχει ανάγκη από λόγια,
όλα τα μυστικά ανοίγουν μπροστά της
όταν τα βλέπει με μάτια καθαρά.

Σιωπή…

Τα δέντρα φυτρώνουν ξανά,
χωρίς να θυμούνται ποτέ το χειμώνα.
Το χώμα, ελαφρύ από την αγωνία,
αφήνει τις ρίζες να χορέψουν.