PEZMATIMI I HËNËS

Hëna ime gjysmake
Mbuluar me mistere ,
Sytë kapluar pritjesh
Tjetërsuar nyjesh,
Transformeve rreth vetes

Çalimesh endacake,
Shpirtrash,
Botëve,
Furfulisur netëve,
Ëndrrave të njate vere

Veshur sysh
Kapilarë yjesh,
Dêshirash,
Tretur ndër gjysma idhnake,
Dhe rrotullimesh mistike

Qëndron si zonjë,
Sërish stoike,
Fshehur mallëngjimesh
Aty harruar qiejsh

S’kemi folur ende
Me gjuhë kodimesh,
Se unë,
E thyeva betimin
E zërit tënd të dritës

Që më përshkon çdo herë
Me gjylpëra shprese,
Dhe më ther ëmbël
Si pickime dashurie

E ndiej ,
Që po i thërret
Heshtjes së përtejme,
Dhe atëherë,
Kur të plotën të gjesh
Ikjeve,
Si dënim për pezmën tënde,
Dhe unë ti bindem lutjeve,
Dhe të të them e druajtur,
Më fal ,
Udhëtarja ime e dyjëzimeve.