ΑΠΩΝ 1918
Η σιωπή –Απών – απαντά στο βραδινό προσκλητήριο,
μια σφαίρα στην καρδιά και μετά σιωπητήριο.
Η πληγή αναβλύζει, πικροδάφνη ευωδιάζει
κι ό,τι έχει απομείνει με κρασί ανδρειάς Το ποτίζει…
Λευτεριά λαβωμένη στα συρματοπλέγματα,
ανεμώνη φυτρώνει στα ιερά τα χώματα.
Η ΖΩΗ
Η ζωή είναι γλυκιά και εύθραυστη,
κάποιες φορές άδικη και απρόβλεπτη.
Ένας αγώνας διαρκής ενάντια σε ασθένειες,
Πείνα, πολέμους,φτώχεια και αδικίες.
Γεμάτη, φόβους, απογοητεύσεις και ελπίδες,
έρωτες ανεκπλήρωτους, γλυκόπικρους,
πλατωνικούς και παθιασμένους,
μέστωμα, εμπειρίες και ανεμελιά,
αλλά και γηρατειά, μεταμέλεια και μοναξιά.
